کد مطلب:295844 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
حدیث 07
جابر بن عبدالله می گوید: چند روزی برای رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم غذایی فراهم نشد، به حدی كه گرسنگی بر ایشان فشار آورد، لذا به خانه های هسمرانش سر زد و نزد هیچكدام چیزی نیافت، سرانجام به نزد فاطمه رفت و فرمود:دختر عزیزم، من گرسنه ام، آیا چیزی نزد تو هست كه میل كنم؟ ایشان عرض كرد: نه والله، جان خود و برادرم به فدایت!
پس از آن كه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم از منزل دختر گرامی خود خارج شد، كنیز فاطمه دو گرده نان و مقداری گوشت خدمت حضرت علیهاالسلام فرستاد و ایشان آن را گرفته و رویش را پوشاند و فرمود:
«والله، لا وثرن بها رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم علی نفسی و غیری. و كانوا محتاجین الی شبعه طعام.» [1] .
- به خدا قسم، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در این غذا بر خود و دیگران مقدم
می دارم، و این در حالی بود كه خود و اهل خانه وی یك وعده غذا نداشتند و بدان محتاج بودند.
[1] بحارالانوار، ج 43، ص 27، روايت 30.